De eerste werkweek
4 februari 2017 - Tengeru, Tanzania
Habari marafiki,
De eerste 5 werkdagen zitten er op! En tjonge, wat hebben we al veel meegemaakt en gezien.
Meteen bij aankomst al...chaotisch immigration office en 4 loketten en stempels later werden we opgehaald en naar ons huis gebracht. Om 3 uur ‘s nachts was er politiecontrole! 4 agenten die midden in de nacht controleerden of we wel een gevarendriehoek bij ons hebben! Maandagmorgen om 9.30 uur meteen introductie. Kort nachtje dus. De hoofdzuster van de kliniek wist niet goed wat ze met ons aan moest en zat steeds te gapen. Ook sloeg ze met haar handen hard op haar hoofd. Dokter Nora werkt er niet meer en laat zij nou net iets bedacht hebben voor ons. Leven het avontuur! Onze huisgenote Angeline waarschuwde ons al. Zij is fysiotherapeute maar bij gebrek aan patiënten werd ze haar 4e werkdag al bij een besnijdenis ingezet. Hilarisch, vooral toen ook nog de mobiele telefoon van de arts afging en gewoon werd beantwoord tijdens de ingreep.
Dinsdag moesten we al om 7.30 uur ons voorstellen bij de dagelijkse briefing van de hele medische staf! Ook daar zat de helft gewoon op zijn mobiele telefoon! Erg belangrijk hier dus.
Onze standplaats is poli gynaecologie. We zijn gestart met administratie, wegen meten en bloedruk opnemen. We hebben erg veel lol met de zusters. Die vinden ons natuurlijk erg interessant en moeten vooral veel lachen wanneer wij Swahili proberen te spreken. Angeline had in de praktijk een jongetje met down syndroom. De dokter had in de briefing wel goed opgelet want hij wist dat er zusters uit NL in de kliniek waren die met verstandelijk beperkte mensen werken dus we werden erbij gehaald.
Naast onze afdeling is er een gebouw waar de vrouwen naar toe moeten wanneer ze bevallen. Wij kijken daar op uit en zien af en toe vrouwen met al flinke weeën gewoon op een stoepje zitten te wachten omdat het binnen te druk is. Poeh heftig om te zien. Ze hebben zelf een thermoskan met thee bij zich, meer niet. Wat we ook erg moeilijk vinden zijn de hele jonge aanstaande moedertjes. In onze administratie zien we dan ook dat ze al een of meerdere abortussen hebben gehad. Toen we ons eerste jonge moedertje onderzochten hadden we moeite de tranen binnen te houden. Het liefst wil je ze omarmen maar het is erg zakelijk en afstandelijk naar de patiënten toe, althans zo lijkt het.
Omdat we een witte jas moeten dragen zijn we in Arusha naar een naaister geweest, die deze jassen voor ons maakt. Het levert in elk geval leuke foto’s op!
Ook de markt in Tengeru was een ware beleving! Prachtige kleuren!
Donderdag was tot nu toe de meest indrukwekkende dag. We mochten samen met het palliatieve team, dokter Monica, zuster Monica en acupuncturist Stacey uit New York mee op huisbezoek naar 3 verschillende dorpen. Met vieren op de achterbank van de pick up op weg. Een belevenis op zich. Twee patiënten hadden kanker en een man was verlamd vanaf zijn middel en lag de hele dag in bed. Heel armoedig ook! We waren ’s avonds pas om 20 uur thuis. Iedereen in in ons huis in rep en roer want het was al donker. Gelukkig hebben ze ons netjes voor de poort afgezet!
Gisteren (vrijdag) ook op het laboratorium geweest. Het was erg druk op de kliniek. Nu ook meerdere moeders gezien die HIV positief zijn en ook een baby’tje van 3 maanden oud met HIV. Ze krijgen pillen mee en dat was het. We zien heel veel en zouden heel veel willen doen maar je weet gewoon niet waar je moet beginnen. Alles gaat zo inefficiënt en traag en onlogisch in vergelijking met Nederland….
Wat ons helpt is de humor van de zusters en sommige dokters (en die van ons zelf) Ze vragen bijvoorbeeld hoeveel kinderen we hebben en hoe onze bevalling was. Mieke scoort hoge ogen met maar een kind en Moniek met een zware bevalling….Dan moeten ze heel erg lachen.
En waar zijn onze mannen?….
Nu is het weekend en hebben we ons getrakteerd op een dagje Mount Meru Hotel in Arusha. Goede wifi, zwembad en een heerlijke lunch.
Tot de volgende keer!
Asante Sana!
Leuke foto's!! Leuk om jullie eerste verhaal te lezen :) heel fijn om te horen! Geniet ervan vandaag! Dikke kus voor jullie
Leuk om jullie ervaringen te lezen, soms grappig, soms heftig. Geniet ervan, groetjes Ien en Ron
Ben benieuwd naar de reiservaringen van volgende week, zet hem op M en M.
Zo leuk om te lezen!
Geniet ze verder.
Fijn om te lezen dat jullie goed zijn aangekomen en een mooie indrukwekkende week hebben gehad. Mooi verslag en super dat we dit mee mogen beleven.
Ik kijk uit naar jullie nieuw verhaal, heel veel succes.
Wat een belevenissen samen en wat zullen er waarschijnlijk nog vele volgen.
Bijzonder dat jullie dagen gevuld zijn met een lach en een traan.....voelen dat je echt intens leeft en dankbaar bent voor wat je hebt. En wat mooi dat we jullie verhalen kunnen volgen.....dank je wel!
Dikke kus en tot gauw weer.
Mooi verhaal en ja, jullie humor spat ervan af. Mooi om te lezen. Geniet ervan samen. Zie uit naar het volgende verhaal.
Will
Wat een bijzondere, heftige en mooie momenten maken jullie mee! De witte jassen zorgen voor een perfecte professionele uitstraling. Mieke een mooie uitdaging om over je carrière na te denken. Fijn dat wij zo op afstand mee kunnen genieten.
Op naar de volgende indrukwekkende week.
Succes en geniet ervan!
Lieve groet uit Vorstenbosch
Met veel belangstelling lees ik jullie verhalen. Goh wat zou ik graag meegegaan zeg!
Heel veel succes met jullie missie. Ik volg jullie op afstand.
Liefs Sjanien
Wauw wat een avontuur nu al! Hou jullie taai dames en helpen waar je helpen kan!
Heel veel liefde voor jullie en om te geven daar. Kus Gem (Wakka wakka eh eh)