De laatste weken

Zoals afgesproken zijn we vrijdag 24 februari gestart met onze workshops HIV/Aids op de Masaimarkt in Kikatiti met Simon. Hier komen heel veel Masai bij elkaar om o.a.  vee, groenten, schoenen te kopen/verkopen.

Al vroeg werden we opgehaald om ons vervolgens eerst weer bij het loco-stamhoofd  te melden. Bij Simon thuis hebben we een hele oude kapotte tent opgehaald, maar daarmee zijn we wel herkenbaar. Na het opzetten van de tent, wat overigens veel belangstelling trok, kwam er al meteen een grote groep mannen naar de tent, die allerlei vragen stelden over HIV/Aids. Simon vertaalde alles voor ons. Veel vragen gingen over het besmettingsgevaar voor moeder en ongeboren baby. Vrouwen liepen de info tent voorbij. Ze zijn veel te verlegen om tussen de mannen hun vragen te stellen. Dit vraagt om een andere benaderingswijze. Het organiseren van een aantal vrouwen  bij elkaar zou een idee kunnen zijn voor volgende volunteers. We hadden ons goed voorbereid door picto’s en flappen op te hangen. Op de flappen hadden we de verschillende manieren van besmetting geschreven en de stadia van HIV/Aids. Dit trok erg de aandacht. Veel mensen stonden stil om het te lezen waardoor wij ze gemakkelijk konden benaderen. Het grappige was dat we op het eindpunt van Dalla Dalla’s stonden( local busjes) waardoor de chauffeurs, meestal hele jonge knullen, bijna de tent in reden om te lezen wat er stond en zo hun vragen konden stellen. Sommigen lieten hun passagiers hiervoor zelfs lange tijd wachten. Veel mensen vroegen ook of ze getest konden worden bij ons. Dit werd echter door onze kliniek 1 keer per maand georganiseerd. Deze keer werden er 120 mensen getest waar van er 5  HIV positief bevonden werden. 5 teveel dus!!

Naast het geven van serieuze voorlichting hebben we ook veel gelachen. Simon was op een gegeven moment even weg en hupsakee; een groepje Masai jongens vond ons wel interessant. Een van hen sprak redelijk Engels en kon naast ons gestuntel met het Swahili, onze workshop vertalen naar de (soms niet geschoolde) vrienden. Deze keer wilden zij met ons op de foto…Een keer andersom dus!

De week daarna zijn we nog twee keer naar deze markt gegaan. De laatste dag lag het accent veel meer op het gebruik van condooms. Of wij verlegen waren, vroeg Simon…Hij had namelijk een dildo meegenomen. Poeh fjuuw, een hele mooie bongo dildo! Dit werkte ook wel iets beter dan het cola flesje van de vorige keer!

Onze gratis condooms ( met dank aan alle donaties) vlogen letterlijk de tent uit! Toen we een oude man vroegen of hij er ook een paar nodig had riep hij enthousiast: No, not for me… It’s Finished. Dat werd de leus van de week!

Ondanks dat we pas zo laat onze workshops hebben kunnen doen, hebben we wel een begin kunnen maken. Simon en Allan gaan hier zeker mee verder met nieuwe vrijwilligers.

We hebben nog een hele pittige dag in het hospitaal beleefd. Het liep gelijk ’s morgens al niet lekker.  Baba, die we hadden ontmoet tijdens een van de huisbezoeken met dokter Sanga (palliative care) was opgenomen. Toen we bij hem gingen kijken schrokken we heel erg van zijn situatie en de stank en viezigheid op de mannen afdeling. Hij lag op een laken dat wij nog niet als poetslap gebruiken zo vies.

Dokter Sanga werd naar buiten geroepen omdat er een nieuwe patiënt gearriveerd was. Ze zat zwetend en met zware ademhalingsproblemen in een auto. Ze moest zich eerst inschrijven alvorens er een dokter naar haar kon kijken en dat duurde wel een tijdje. Lang leve de bureaucratie. Toen we later bij haar op de afdeling kwamen, zagen we dat haar lichamelijke situatie schrikbarend slecht was. Dit bleek al langere tijd zo te zijn. Dat was met geen pen te beschrijven. We hebben ons op dat moment sterk kunnen houden maar later op weg naar huis toch maar een drankje gedaan bij onze “stamkroeg” tegenover het ziekenhuis.

De laatste dag hebben we Max , die inmiddels gekomen was,  voorgesteld aan de nurses wat veel gegiechel opleverde. Hij mocht de hele morgen voor paparazzi spelen en dat heeft mooie foto’s en filmpjes opgeleverd. Vanwege de cakejes die we trakteerden kwamen er veel nurses afscheid nemen, zelfs die we helemaal niet kenden. De mokken die we als afscheid voor de theepauzes gekocht hadden stonden nog geen minuut op de tafel, toen waren ze al foetsie!!

Het was een schitterende ervaring, die we niet gauw zullen vergeten.

We hebben nog veel genoten van Arusha National Parc waar we een wandelsafari hebben gedaan met een bewapende Ranger. Ook de rit met de jeep naar en door de Ngorongoro-Crater was spectaculair. Doordat we daar ook neushoorns gespot hebben kunnen we nu zeggen dat we 4 van de big 5 hebben gezien. Voor het luipaard zullen we een ander reisje moeten boeken.

Als afsluiting van onze reis hebben we, na een lange busreis langs vele armoedige dorpen, heerlijk ge-relaxed op het exotische strand van Zanzibar. Zowel in het Noorden als in het Zuidoosten hebben we overnacht. We hebben een kruidentour gedaan, gesnorkeld en tussen dolfijnen gezwommen. Het Noorden van Zanzibar vinden we het allermooist!

Morgen is alweer onze laatste dag!

Om met de woorden van de oude Masaiman te eindigen:

                                                         IT’S FINISHED!!!