Pole Pole

4 maart 2017 - Lake Manyara National Park, Tanzania

Sorry, even geen gelegenheid gehad om aan ons blog te schrijven. Maar hier zijn we weer.

De derde week in de kliniek zijn we naar de afdeling Family planning/consultatiebureau gegaan. Kinderen wegen, vrouwen onderzoeken en gesprekken over anticonceptie. We hebben gezien hoe ze de prikpil geven, voorlichting geven over vrouwen/mannen condooms, implantaten inbrengen en Mieke is zelfs bij een ingreep geweest waar ze de inwendige kant van een Tanzaniaanse vrouw heeft mogen aanschouwen (inclusief baarmoeder en eierstokken). Tijdens de ingreep was de arts erg geïnteresseerd in het merk bier dat Mieke als voorkeur heeft! Zeer steriele omgeving overigens: Het raam staat altijd open bij een temperatuur van ruim 30 graden. Gelukkig werd de vloer al tijdens het hechten met een eveneens steriele mops gedweild. En iedereen kan zomaar in en uit lopen.

Omdat het altijd druk is met vrouwen en kinderen en er lange wachttijden zijn, hebben we de wat oudere kinderen blij kunnen maken met onze ballonnen!  Wat een blije snoetjes! Heel schattig! Alles gaat hier zoooooo pole pole(traag). Dus hebben we een demonstratie efficiënt werken gegeven. Wederom hilarisch want op een gegeven moment riep zuster Sophia Moniek bij zich met de vraag of we alsjeblieft niet zo veel patiënten wilden behandelen. Och, och, wat was ze moe.

Moniek werd geroepen bij de verloskundige/nurse, ze had hulp nodig… druk druk druk…ze moest de buiken opmeten en onderzoeken, baby voelen en harttonen beluisteren met een ouderwetse toeter en de vrouwen vanaf 3 maanden antimalariapillen geven. Tot grote lol van de zwangeren moet ze de 10 standaard vragen in ’t Swahili voorlezen. Nu spreek ze vloeiend de (medisch) swahilische taal.

Omdat er in de kliniek geen actie uitgezet wordt om onze workshop over HIV te kunnen doen, heeft Allan ons in contact gebracht met Simon, een man die veel ervaring heeft met het voorlichten van mensen op het gebied van HIV/AIDS. We hebben goede hoop dat we dit nu toch eindelijk uit mogen gaan voeren. De  Matron van de kliniek heeft hiervoor al gapend op ons verzoek een zeer(!!!) belangrijke brief geschreven voor het stamhoofd van het dorp Kikatiti, waar twee maal per week een Masaimarkt wordt gehouden. Volgens Simon leven daar veel mensen die HIV+ zijn en daar zouden we dus onze workshop kunnen doen.

Het weekend zijn we weer getuige geweest van alle mooie bruidjes en feestgangers, die voor een zeer uitgebreide fotoshoot in het Meru hotel komen. Prachtige dunne en dikke vrouwen met hele mooie strakke jurken. Eindelijk een land waar we ook met onze strakke jurken geen gek figuur slaan!!

Zondag zijn we met Allan naar de hotspring bij Moshi gereden. Midden in de droogte zie je plotseling een soort oase met prachtige vegetatie en kraakhelder water. Mieke, Allan en Angeline hebben voor Tarzan gespeeld en we hebben heerlijk gezwommen. Wel oppassen voor de visjes die onze voeten en benen erg lekker vonden. Veel lokale bevolking die ook in het water dobberden. Erg leuk!

Omdat Angeline jarig is geweest bedacht Allan om die avond een BBQ te organiseren bij ons huis. Meteen belde Allan een kok en moesten we op de terugweg nog wat boodschappen halen. Toen we thuis kwamen was er inderdaad al een kok aan het werk en heerlijke stukken vlees lagen op een kleine BBQ. Allan moest nog heel even naar Arusha stad (lees heel even op zn Tanzaniaans). Toen hij ruim een uur later terug kwam, was het vlees afgekoeld. Geen probleem: zoals alles hier gewoon even in de magnetron (PING). Wel een superlekker groentegerecht met knoflook erbij Voor het eerst rook het er heerlijk! De stroom viel natuurlijk weer uit en dus met wat kaarsjes buiten in het donker gegeten. Klaar met eten? Snel het bord weghalen en alles opruimen. Al gauw zaten we met ons drietjes alleen nog buiten.

Op maandag in week 4 zijn we met Allan naar Kikatiti gegaan voor een gesprek met het loco-stamhoofd. Een prachtige man die eerst een beetje sceptisch was maar uiteindelijk zijn goedkeuring gaf voor 3 keer een workshop op de markt. Met Simon afspraken gemaakt om komende vrijdag te starten. Spannend…we kijken er naar uit!

Badaye.

Foto’s

9 Reacties

  1. Marga:
    4 maart 2017
    KAZI NZURI hebben jullie daar geleverd. Wat moet dat elke keer moeilijk zijn om geduldig het tempo van eenieder aan te houden. Tenminste: daar zou ik moeite mee hebben, maar dat kan voor jullie natuurlijk heel anders zijn.
    Wij zijn natuurlijk wel overhygienisch, maar toch is dat ook niet voor niets. Hoe gaat het met narcose daar?
    Ik wens jullie weer veel (spannende) ervaringen toe
  2. Ria:
    4 maart 2017
    Ik zag er allang naar uit, iets te vernemen van jullie, weer geweldig om te lezen, onvergetelijke tijd, wat een belevenissen! Lieve groetjes vanuit Tenerife
  3. Plien:
    4 maart 2017
    M&M wat maken jullie bijzondere dingen mee. Echt super leuk om te lezen. Blijf genieten, Take Care.....Liefs Pluis.
  4. Will:
    4 maart 2017
    Mooi mooi weer. Blijft een fantastisch avontuur. Leuk jullie te volgen en ik zie jullie nog steeds genieten en dit voortbrengen op je omgeving! Super.
  5. Henk van lankveld:
    4 maart 2017
    Hoi Mieke, ik lees nu je verhalen pas, wat een geweldige ervaringen! Geniet er nog van samen met Moniek en ik kijk al uit naar jullie volgende verhaal!
    Liefs Petra
  6. Marjon:
    4 maart 2017
    En nu op naar jullie vakantieperiode.....wat gaat de tijd snel.
    Dikke kus vanuit Cuijk.xx
  7. Reggy:
    5 maart 2017
    Dank je wel voor dit geweldig verhaal. Fijn om jullie blije gezichten te zien. Succes. Doe voorzichtig.
  8. Francien:
    8 maart 2017
    Wauw wat maken jullie veel mee! Jammer dat ik al geholpen ben anders hadden Mieke me mogen helpen als ervaringsdeskundige. Hi hi.
    Veel succes!
  9. Anne:
    8 maart 2017
    Wauwie wat gaaf weer.
    lijkt me spannend om bij een operatie te zijn. Gaat dat wel allemaal goed. Jullie zijn stoere vrouwen!
    Time flies!!
    geniet nog van jullie reis! liefs en dikke knuffel